Егет. Иртә таңнан күзем ачсам,
Уемда син.
Күктән төшкән илаһи зат
Минем өчен.
Алларыңда телсез калам
Сине күрсәм
Уйларымда тик син генә,
Көтәм, көтәм..
Кыз. Адымнарым очкан коштай —
Барам сиңа,
Бәхетемнең ачкычларын
Табам синдә.
Адашмамын булган чакта
Куллар кулда.
Киртәләрне бергә җиңик
Барыр юлда.
Кушымта.
Безнең йөрәк бергә тибә —
Без бит бергә.
Ходай безне кавыштырган
Бар гомергә.
Сөю догаларын укып
Яшик бергә.
Бәхет, сөю нурын сибеп Тирә-юньгә.
Кыз. Әгәр сиңа кит дисәм дә,
Син ышанма
Тел әйтсә дә, йөрәк әйтмәс,
Сөю барда
Синсез яшәү яшәү түгел,
Сөям сине.
Киләчәгемнең бәхетен
Күрәм синдә.
Егет. Сукыр кебек адашсам да
Мин аппагым,
Мәхәббәткә тап төшерми
Мин саклармын
Йөрәгемдә сиңа булган
Сөю ята.
Сиңа булган саф хисләрем
Чәчәк ата.