Неафіцыйна аб афіцыйных (Томкович) - страница 51

Старшая дочь посещает школу, а младшая — детский садик в европейской школе, созданный специально для служащих структур Евросоюза.

Мы с женой решили, что они будут ходить в классы с обучением на английском языке. При этом у них обеих есть и уроки словацкого языка, что значительно облегчает нашу жизнь. Дело в том, что старшая дочка, учась в минской гимназии, должна была заниматься с нами и словацким, а летом сдавать экзамены в Братиславе. Для нее, конечно, было нелегко пойти в класс с совершенно другим языком обучения. Но дети быстро привыкают. Получается у нее неплохо, а главное — есть хорошая возможность выучить еще один общемировой язык.

— Вспоминается ли Беларусь? 

— Натуральна, пра Беларусь мы марым усе. Дыпламаты заўсёды пакідаюць частку сэрца ў краіне, дзе працуюць. Жонка ўспамінае сваіх сябровак, дочкі – школу і садзік. Моцная духоўная сувязь з Беларуссю засталася і ў мяне. Я чытаю беларускія сайты ў інтэрнэце. Калі жадаю паслухаць прыгожую беларускую мову, ўключаю звычайна радыё “Свабода”. Да святаў хасу перакласці на славацкую мову яшчэ адзін верш Ніла Гілевіча з ягонай новай кніжкі. Гэта верш пра праўду, якую паэт усё жыццё жадаў спазнаць і, будучы аголенай, праўда яго зруйнавала. Верш не аптымістычны, але вельмі моцны — паглядзіце толькі канец:

„І вось яна ўрэшце адкрылася мне-/ ні чым не прыкрытай паўстала. / У поўнай істоце. Ва ўсёй галізне. / ... І праўда мяне зруйнавала.“ Я спадзяюся, што Ніл Сымонавіч будзе задаволены перакладам.

Да святаў мы з дочкамі павінны паўтарыць прыгожыя беларускія калядкі. У нашай сям’і радасная вестка пра нараджэнне Збаўцы ў шчодры вечар прагучыць, акрамя іншых моваў, і па-беларуску.

Час, у якім Стары год сустракаецца з Новым, поўны дабра, зычлівасці, надзеі і ўспамінаў. Як спявае Рыгор Барадулін, – на святыя Каляды і ў зорак далёкіх цяплеюць пагляды. Перадайце, калі ласка, у гэты святочны час вашым чытачам мае шчырыя віншаванні і зычэнні дабрабыту, здароўя і поспехаў у жыцці.

25.11.08

Он очень любит живопись, с удовольствием посещает многие выставки и музеи. И это, на мой взгляд, неслучайно, ведь вся его жизнь чем-то сама похожа на большую картинную галерею. Достаточно сказать, что дипломатом Временный Поверенный в делах Чехии Йиржи Карас стал в 65 лет от роду.

— Наверное, разговор с чехом надо начинать с пива?

— Увы, к пиву абсолютно равнодушен и пью его 5-6 бутылок в год. Дело в том, что я родом из Моравии, а там предпочитают красное вино. Оно мне очень нравится. Всю свою жизнь каждое воскресенье выпиваю один бокал.