Теләсәм дә бик еш ача алмыйм
Туган өем – нигез капкасын,
Язмыш җиле аны каралтса да,
Кайгы җиле килеп какмасын.
Туган капка һәркем өчен ачык
Әткәм-әнкәм үзе шикелле,
Сагынулар сагышларга салды.
Кайтам әле, кайтам бу юлы.
Ачып чыгып туган йорт капкасын
Олы юлга аяк бастым мин,
Дус-иш булдым бик күп чит-ятларга.
Сагынып көтеп алган, капкам – син.
Туган капка, зинһар, бикләнмәче,
Салдырмачы син үзеңә келә,
Ямансулап мине озатсаң да,
Исән – сау кайтуымны телә.
Шомырт җыям, шомырт җыям,
Чиләкләрем тулганчы,
Шомырт җыям, сине уйлыйм,
Уйлыйм күңелем булганчы.
Шомырттай кара күзләрең…
Белсәң иде серләрен,
Озын керфекләр яшерә
Кемнәндер сөюләрен.
Шомырттай кар күзләрне
Көн дә килә күрәсем,
Ул кемнәрне сөя икән?
Эх, килә шул беләсем!
Шомырт җыям әрәмәдә,
Күзләреңдәй каралар,
Сөюемнән күпер салам,
Якынайсын аралар.