Ак күгәрчен. Шагыйрь Расих Ханнанов истәлегенә (Ханнанов, Ханнанова) - страница 11

Шаян җилләр белән уйнарга.

Җил-давылларны иярләп,

Таулар җырын җырлап үтәргә.

Аллы-гөлле җәйгор нурын

Төсле җепләр итеп сүтәргә.

Сүтәргә дә, шул нурлардан

Язмыш сукмакларын чигәргә.

Һәрбер көнен бу гомернең

Күмеп яшәр өчен гөлләргә…

Вакыт аты һич туктамый.

Гомер инде кичкә авыша.

Юк, кирәкмәс кире кайту!

Рәхмәтлемен шушы язмышка.

Камилә Латыпова

КҮБӘЛӘКЛӘР


Күбәләкләр оча, күбәләкләр оча, кояшны бик каты сагынып.

Күбәләкләр оча, күбәләкләр оча, җәйге җылыга канатларын җәеп.

Үзләрен сакламыйлар җәйге көннәр буенча.

Көйләрен сайрамыйлар, җырлый да белмичә.


Бәгерем, йугерәм синең янга, бик соң аңлыйм…

Күңелемне карангылык баса, инде берүзем, куркам.

Безнең урамнар, нурлы күзләр – берсе дә онытылмый.

Бергә булган кадерле көннәр, томан кебек, еракта ери.


Күбәләкләр оча, күбәләкләр оча, кояшны бик каты сагынып.

Күбәләкләр оча, күбәләкләр оча, җәйге җылыга канатларын җәеп.

Үзләрен сакламыйлар җәйге көннәр буенча.

Көйләрен сайрамыйлар, җырлый да белмичә.


Инде тоела таң, төрле бизәкле төсләрдә.

Бик боектыр җаным, сүнәдер ул.

Юллар сузыла, гүя илтә мине бик ерак җирләргә.

Кайгыру һаман һаваларда йөри, йөрәгемдә кала мәңгегә.

Күбәләкләр оча, күбәләкләр оча.

Лидия Мавлютова

КЫСТЫБЫЙ


Кыстыбый, кыстыбый, кыстыбый:

Камырга бәрәнге кыстырган.

Онытып тәмеңне һич булмый:

Балачак кенемдә сакланган.


Әбиләр, әниләр пешергән,

Җәймәләр тутырган бер өстәл.

Майланып авызда эрөгән,

Гомергә кыстыбый гел истә.


Балачак бик кыска дөньяда,

Сизелми бер үтә дә китә.

Язмышлар, узмышлар юлында

Бер гөнә нур булып «ялт!» – итә.


Әле мин ашамлык пешерәм,

Гел тәмле кыстыбый табында.

Оныклар кырына китерәм,

Тантана, бәйрәмнәр алдында.

Рүзидә Фазлыева

ТАМЧЫ


Юлда калган эзләреңә

Карап күзләрем талды.

Шул чагында моңсу гына

Эркелеп тамчы тамды.

Аңламыймчы, тама икән

Тамчыларның кайсысы?

Күзләремнең яше микән,

Әллә яңгыр тамчысы?

Аймылыш эзләрең юып,

Юлыма тама тамчы.

Күз яше ачы булса да,

Җырымнан китми калчы.

МИН РОМАШКА ТӨЙМӘСЕ ТӨСЛЕ


Сагышланудан чәчемне

Сары төскә буядым.

Көзгегә карый алмыйча,

Авыр сулап куямын.

Син киткәч мине ташлап,

Ак күлмәгем кимәмен.

Мин ромашка төймәсе төсле,

Гүя саргайган төймәмен.

Өзгәләнгән күңелемнән

Тамып төшә күз яше.

Сөюемне әйттем сиңа,

Аңламадың – бик әче.

Сынып, сызлап бетәлмәслек,

Сагынуыма әйләндең.

Күктә никах укылмаган,

Язмышка кыз-сәйләннең.

Ильдар Хафизов

КӨЛ ӘЛЕ БЕР


Көл әле бер, дөньяңны онытып,

Сандугачлар отып сайрарлык.

Кара әле күзләрең тутырып,

Йөрәгемдә хисләр кайнарлык.


Көл әле бер, дөньяңны онытып,

Сагыш болытларын куарлык.

Боекларның күңел көзгесеннән

Моң-зар тузаннарын юарлык.


Көл әле бер, дөньяңны онытып,

Кабатланмас сихри чың булып.